Bilfouten op vrijdagavond

12 maart 2017    ·    hedwig    ·    Algemeen, Meisjes A, Meisjes B

Vrijdagavond 10 maart, half 8 in ons dorpshuis…..

Er staat een been in de sportzaal.​

Stille getuige van de clinic die Aletta Slagter en haar mannen aan onze A en B meiden gaat geven deze avond. Aletta is paralympisch medaillewinnaar zitvolleybal en op dit moment coach van het FDS (Fit Door Sport) zitvolleybalteam. Ze heeft voor deze avond maar liefst 5 mannen meegenomen! René, Klaas, Hans, Jaap en Albert gaan de meiden de fijne kneepjes van het zittend volleyballen bijbrengen.

Nog een beetje onwennig staan de dames, allemaal in lange trainingsbroek, te wachten op wat komen gaat. Aletta vertelt in het kort wie ze is en wie ze meegenomen heeft en dan mogen ze los. Gelukkig, inlopen zoals ze gewend zijn, van lijn naar lijn… Maar hoe doen de mannen dat? Moet je eigenlijk wel inlopen zonder benen? Ja hoor, gewoon op je achterwerk! En dat gaat heel snel. 15 Far Ut famkes schuiven dan op hun bips van lijn tot lijn en dat is best lachen… ja, nu nog wel… morgen minder… vertellen de routiniers. We zullen zien.

Het hele normale inspeel programma wordt afgewerkt. Maar dan op de vloer. De meiden komen erachter dat je benen eigenlijk steeds lastig in de weg zitten als je ze hebt. Daar moet je even je manier voor vinden. Een groot verschil met het staand volleybal is dat je voordat je een bal gaat spelen eerst moet schuiven naar de bal. Je kunt maar moeilijk later nog corrigeren. Dus op je handen en je achterwerk snel bewegen. Mede door de goede techniek van onze meiden gaat dit heel prima.
Bij zitvolleybal hangt het net op de grond dus daar kun je lekker strak overheen serveren. En dat is toch een specialiteit van een aantal dames dus… kom maar op met de wedstrijdjes! Ware het niet dat je bij deze volleybalvariant de serve mag afblokken! Gewoon een dik “tweemansblok” ervoor hangen!!! Dat is natuurlijk dikke pret. Ook de bilfout is nieuw. Je benen mogen gerust in het veld liggen bij de serve maar je billen moet je achter de lijn houden. Dus tussen je benen door naar beneden kijken of billen op de goede plek liggen.
Er wordt deze avond fanatiek gespeeld, tegen elkaar, tegen de mannen en in een mix. Na bijna twee uren op je kont door de zaal heen schuiven, verplaatsend op je handen, wat zeer intensief is, sluiten we dan toch eindelijk af. We moeten morgen tenslotte zelf nog… tegen Sneek! Aletta en haar zeer enthousiaste mannen worden erg bedankt voor deze inspirerende avond en krijgen een welverdiend applaus van onze meiden die wij op onze beurt dan weer complimenteren voor hun openheid en enthousiasme! Nu zou je toch zeggen dat zo’n avond dan ten einde is en dat iedereen onder de douche zou stappen… maar niets is minder waar! Klaas, Albert, René en Hans (Jaap is inmiddels naar huis want hij heeft nachtdienst) krijgen nooit genoeg van dit spelletje en hebben nog wel energie voor een potje. Laten wij daar nou ook een aantal van hebben bij Far Ut… Nog één keer dan…

Foto impressie van de avond:

Sensationele Superzaterdag in Sneek!

12 maart 2017    ·    peter    ·    Algemeen, Meisjes A, Meisjes B

Mensen, mensen… wát een dag!! Er is zaterdag 11 maart clubhistorie geschreven! Alle schouderklopjes en complimenten naar onze A- en B-meiden. Zij kregen het voor elkaar om de uitwedstrijden te winnen van VC Sneek. En niet zomaar winnen, nee: twee keer met 4-0 winnen!

De Sneker volleyballiefhebbers stonden erbij en keken er naar: wát is dat voor klein clubje dat maar liefst 10 punten meeneemt uit ‘onze’ sporthal? Nou, dat is Far Ut, de allerbeste volleybalvereniging van Hommerts-Jutrijp en omstreken! Door geconcentreerd te blijven, goed te blijven serveren en hard te werken wonnen eerst de B-meiden en daarna de A’s. De B-toppers waren dat min of meer wel wat aan hun stand verplicht, want de tegenstander staat onderaan. Maar het moet altijd wel even gebeuren en dat deden de meiden van coach Karin goed. Ze wonnen de eerste set met 11-25 en wisten dat ze bij de les moesten blijven. Via 18-25 werd het 2-0, mede door scherp en hard serveren van Karlijn en Myrthe.

Via 12-25 werd de zege veilig gesteld, maar toen was het natuurlijk zaak om ook dat vijfde punt te veroveren! Dat liep soms een tikje stroef, maar uiteindelijk lukte het Sam, Anouk, Ytje (beste opslagen!), Annemarije (op mid prima door komend), Anniek, Ilsa, Karlijn en Myrthe. Na al even het overwinningsdansje te hebben uitgevoerd, moesten ze zich nog even herpakken, want de scheids had een netfout gezien. Maar het volgende matchpoint werd gepakt: 20-25 en 0-4. En zo was er een tweede overwinning op rij en houdt Far Ut de zesde plaats in het vizier!

En toen.. Tóen maakten we ons op voor de kraker tussen VC Sneek A en Far Ut A!

Sneek staat tweede in de hoofdklasse en wij vijfde. Dat kon toch niet…? Nou, en of het kon! Al voor de wedstrijden hadden onze meiden een slag geslagen door trainster Janice als coach te vragen. Zij deed dit graag, natuurlijk in de hoop om ‘haar’ Sneek te laten zien wat dat kleine clubje – waar ze voor het eerst in haar leven al eens op de platte kar kon! – in huis heeft.

Nou, dat was heel wat! Het was alsof onze toppers allemaal in de scoutingboekjes van het grote Sneek wilden verschijnen en voor Janice nét even dat stapje extra wilden zetten. Far Ut speelde werkelijk super! Scherpe opslag, keurige passing, goede keuzes van de spelverdeling, blokkracht en mooie aanvallen: wát kan deze ploeg toch goed spelen! Dat zagen ook Aletta en haar man, die vrijdagavond in ons dorpshuis een geweldig leuke zitvolleybalclinic hadden verzorgd. ,,Wát een mooie ploegen!”, zei Aletta, die glom van trots toen we zeiden dat haar clinic wellicht ook een sleutel tot het stuntwerk was!

De tientallen fans genoten op de tribune! Niet alleen van het spel, maar ook van de door de trouwe fan opa Jos van de kermis gehaalde zak met oliebollen! Tegelijkertijd konden we ‘onze’ Margriet volgen. Die speelde op het veld ernaast met VC Sneek 2. Die ploeg kon kampioen worden, maar dat lukte net niet ondanks de 3-2 zege. Margriet keek soms even naar haar oude ploeg en stond te genieten! Van bijvoorbeeld Janna – wat een geweldige sprongserves en rake klappen! Van Eline – goed in de spelverdeling, ook al moest ze soms even lopen om een pass ‘op te halen’. Van Rixt – wat een schitterende reddingen! Van Ilse – mooi aan de buitenkant en goed in de pass. Van Ylsa – snel naar de grond en prachtige prikballetjes. Van Amber – messcherpe serves en de Chinese Muur aan het net! Van Marie – altijd een gevaar op linksvoor. Van Annemare – verdedigend en aanvallend een steunpilaar-eerste klas!

Je zag Janice en je zag de meiden telkens de spanning pareren. Want Sneek rammelde voortdurend stevig op de deur. Het was spannend, maar wij bleven aan de goede kant van de score. Omdat de meiden fel bleven en geconcentreerd en Janice telkens net op tijd even de time-out nam. Na 22-25 en 21-25 wonnen we tot onze grote vreugde alvast de wedstrijd (weer 21-25) en kon de vierde set het extra punt opleveren. Vaak zie je dan een terugvalletje, maar dit keer niet! Far Ut voelde dat die historische 4-0 klapper er inzat! Het ging om en om en na de 20 droop de spanning van de tribunes af. Uiteindelijk won Far Ut met 23-25 en was de Tienklapper voltooid! Uiteraard werd dat door de ploeg – die vijfde staat en op dit punt van het seizoen nu meer sets heeft gewonnen (36) dan verloren (33),  gevierd bij de trouwe sponsor McDonald’s! Terecht, wát een mooie middag!

Concentratie bij de B-toppers. Vanaf links Myrthe, Anniek, coach Karin, Ilsa en Sam.

Niet de grootste, wel de hoogste: Karlijn blokt met succes!

Beeld uit de topper tussen Sneek A en onze A-meiden.

Mooi! Links Far Ut in actie en op het veld ernaast ‘onze’ Margriet (voor aan het net).

De stunt is voltooid! De A-meiden danken Janice met daarbij een bosje bloemen!